دعای بیست و ششم صحیفه سجادیه : و از دعای آن حضرت (ع) برای همسایگان و دوستانش آنگاه که از آنان یاد می کرد.
خدایا بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا به نیکو ترین شیوه یاری فرما ، تا حقگذار همسایگان و دوستان خود باشم که به حق ما آشنایند و با دشمنان ما در ستیز .
و توفیقشان ده که سنت و آیین تو را بر پا دارند و رفتارهای نیکو را که تو فرموده ای ، فرا گیرند : ناتوانان خود را مدد رسانند و نیازشان را برآورده سازند ؛ از بیماران خود عیادت کنند ؛ راهجویانشان را هدایت نمایند ؛ مشورت کنندگان را اندرز دهند ؛ به پیشواز مسافران خویش روند ؛ رازهایشان را پنهان کنند ؛ کاستی هایشان را بپوشانند ؛ ستم دیدگان خود را یاری رسانند ؛ آنان را در زندگی خود شریک کنند ؛ دارایی و بخشش های خود را از دیگران دریغ نورزند ؛ و آنچه را بایسته است ، به ایشان ببخشند ، پیش از آن که نیاز خواهند .
خدایا ، مرا بر آن دار که رفتار همسایگان و دوستان بدکردار خود را به نیکی پاسخ دهم و از ستمگرشان در گذرم ، بی آن که به ایشان ستم نمایم ، و درباره همه شان گمان نیک برم و جملگی آنان را با مهربانی و نیکی مدد رسانم . به خاطر پاکدامنی دیده از ناروای آنان بربندم ، و از سر فروتنی ، با ایشان به نرمی رفتار کنم ، و دلسوز بلادیدگانشان باشم . در نبودشان دوستی با آنان را در قلبم آشکار نمایم و از سر خیر خواهی بقای نعمت را برای آنان بخواهم . هرچه را برای خویشان خود می خواهم ، برای آنان نیز بخواهم ، و هر حقی را که برای نزدیکان خود نگه می دارم ، برای آنان نیز نگاه دارم.
خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و چنان کن که آنچه من برای ایشان خواسته ام ، آنان نیز همانند آن را برای من خواستار شوند . از نیکوترین بهره ها که نزد ایشان است ، مرا ارزانی کن ، و بینش آنان را فزونی ده تا حق مرا به نیکی بگزارند و فضل مرا بیش تر بشناسند ، تا ایشان به وسیله ی من به نیک بختی رسند و من به وسیله ی ایشان . دعایم را به اجابت رسان ، ای پروردگار هستی ها.